Uxío Novoneyra: recitado mestre.

Algúns recitados de Cidades, de Fran Alonso

Coñecín as cidades do norte
As ambulancias son mestas
Quero visitar as cidades do deserto


Páxina do podcast: cebreirinho
Aquí, o blogue do autor.

cantiga de amigo e maldicir

O parvo do meu amigo
é retrasado e non veu comigo
que parvo que é.

O parvo do encabronado
é retrasado e deixoume colgado
que parvo que é.

É retrasado e non veu comigo
por cabrón empedernido
que parvo que é.

É retrasado e deixoume colgado
por cabrón estou namorado
que parvo que é.

Pablo Romero Torres

1977

Boa nova. A curta galega de animación 1977, de Peque Varela, foi xa seleccionada para participar en media ducia de festivais internacionais de cinema. Máis información en Vieiros.
Un fragmento:

1977 - clip

Con Cidades, de Fran Alonso

Certames para escritores e escritoras nov@s

Hai moitos espazos na rede para coñecer convocatorias de certames literarios para xente nova: na BLIX (en autores novos, concursos), no Ourizo Azul, no blogue Revolta da freixa... Máis motivación para crear e revisar o escrito, entendendo que é difícil sermos recoñecidos cun premio (porque, ademais, a calidade non se mide só así).

Máis camiños

Tomado do xornal A Nosa Terra, que conta cunha sección específica para a xente nova.

Que circule

Cantigas de amigo (creacións colectivas de 3ºB)

O meu amor é como unha vaca
que me fai vibrar a mirada.
Como doe!

O meu amor é como unha ferida
que me fai vibrar ata a perilla.
Como doe!

Que me fai vibrar a mirada
cando sinto que non es nada.
Como doe!

Que me fai vibrar ata a perilla
cando sinto que non es miña.
Como doe!




Meu amor, búscote nas pradeiras,
nos campos e carballeiras.
Vente, peregrín.

Meu amor, búscote nas montañas,
nos campos e nas praias.
Vente, peregrín.

Nos campos e carballeiras,
nos ríos e nas ladeiras.
Vente, peregrín.

Nos campos e nas praias,
nos ríos e nas faias.
Vente, peregrín!




Hai ondas, hai ondas do mar azul
e tamén daquel mar do sur.
Onde vai parar o amor?

Hai ondas, hai ondas do mar vermello
e tamén daquel mar pequeno.
Onde vai parar o amor?

E tamén daquel mar do sur
a onde tantas veces fun.
Onde vai parar o amor?

E tamén daquel mar pequeno
onde tantas cousas fixemos.
Onde vai parar o amor?

Cantiga de amigo (creación colectiva de 3ºA)

Es a luz que ilumina a miña vida,
es as espiñas da miña pescadilla,
ai que dolor!

Es a luz que ilumina os meus soños,
es as espiñas dos meus xeonllos,
ai que dolor!

Es as espiñas da miña pescadilla,
es o sol da miña vidiña,
ai que dolor!

Es as espiñas dos meus xeonllos,
es o sol dos meus ollos,
ai que dolor!

Cantiga de amigo (creación colectiva de 3ºA)

Os teus ollos verdes preciosos
son grandes e luminosos,
como nunha noite.

Os teus ollos de maragota
son grandes coma gaivota,
como nunha noita.

Son grandes e luminosos
que me miran vergonzosos,
como nunha noite.

Son grandes coma gaivota
que me miran como idiota,
como nunha noite.

Cantiga de amigo (creación colectiva de 3ºD)

[Imaxe tomada deste sitio (entra e tocarás); vía Made in Galiza]

Vinte pasar preto do mar
e sentín dentro de min algo brillar,
onde irás?

Vinte pasar preto de Toimil
e sentín dentro de min un pitilín,
onde irás?

E sentín dentro de min algo brillar
que me ía emocionar,
onde irás?

E sentín dentro de min un pitilín
que me facía ver o que sentín,
onde irás?